بیماری طاعون نخشوارکننده یا ppr نوعی بیماری ویروسی بوده که توسط موربیلی ویروس ایجاد شده و در ارتباط نزدیکی با ویروس ریندرپست قرار دارد. این بیماری بز، گوسفند و برخی دیگر از نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی مانند شتر را درگیر میکند. این بیماری برای اولین بار در سال 1942 گزارش شد.
این بیماری با شیوع و مرگ و میر بسیار بالا در گله همراه بوده و تاثیر اقتصادی بالایی در آسیا، خاورمیانه و آفریقا بر نشخوارکنندگان میگذارد. در این قاره‌ها جمعیت‌هایی وجود دارد که زندگی در آن بر پایه دامداری بوده و دچار ضررهای اقتصادی بالایی میشوند.
حیوانات درگیر با این بیماری دچار تب بسیار بالا و افسردگی شده و دارای ترشحات چشمی و بینی هستند. حیوانات قادر به غذا خوردن نبوده زیرا به دلیل ضایعات دهانی خوردن غذا بسیار دردناک است. همچنین حیوان دچار پنمونی و اسهال میشود. در اکثر موارد این بیماری منجر به مرگ میشود.
این بیماری در لیست بیماری‌های زیر نظر OIE قرار داشته و کشورهای عضو باید موارد ابتلا به این بیماری را گزارش دهند.
در راه ریشه‌کن کردن بیماری PPR
بیماری طاعون نشخوارکننده یک بیماری به شدت مسری بوده که تاثیرات اجتماعی-اقتصادی بالایی بر دامداری‌ها و مخصوصا اجتماعات مبتنی بر گوسفند و بز میشوند. همچنین این بیماری از جهت امنیت غذایی در مناطق روستایی حائز اهمیت است.
تشابه PPR و ریندرپست باعث شده که از تجربیات بیماری ریندرپست چهت کاهش و کنترل طاعون نشخوارکننده استفاده نمود. در سال 2015 در آبیجان سواحل ایووری مسئولین رده بالا و دفترهای ارشد دامپزشکی از 70 کشور جهت برنامه کنترل و ریشه کنی طاعون نشخوارکننده گرد هم آمدند. این گردهم‌آیی طی دستور جلسه N25 در هشتاد و چهارمین جلسه عمومی IOE به تصویب رسید. علاوه بر توصیه‌های گفته شده در دستور فوق، در قسمت FAQ مرکز OIE دستورالعمل‌هایی قرار داده شده است.
پراکندگی جغرافیایی بیماری طاعون نشخوارکننده
از زمان اولین گزارش این بیماری (1942) مرزهای شیوع فراتر از آفریقا رفته و در طی 15 سال گذشته در 70 کشور دنیا گزارش شده است. این بیماری در سال2016 به اروپا (گرجستان) رسید. این شیوع باعث ایجاد آثار به شدت مخربی بر خانواده‌ها، اجتماعات و کشورها شده است.
کنترل PPR به منظور بهبود قدرت اجتماعی
نشخوارکنندگان کوچک تاثیر بسیار بالایی بر جمعیت‌های نواحی خاورمیانه و آفریقا دارد. کنترل بیماری بیماری طاعون نخشوارکننده یا ppr نوعی بیماری ویروسی بوده که توسط موربیلی ویروس ایجاد شده و در ارتباط نزدیکی با ویروس ریندرپست قرار دارد. این بیماری بز، گوسفند و برخی دیگر از نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی مانند شتر را درگیر میکند. این بیماری برای اولین بار در سال 1942 گزارش شد. باعث جلوگیری از ضررهای اقتصادی به اجتماعات مبتنی بر دامداری و همچنین امنیت غذایی و در نهایت افزایش قدرت اجتماعی می‌گردد.
آسیا، خاورمیانه و آفریقا 80 درصد نشخوارکننده کوچک دنیا را در اختیار دارند. اکثر این دام‌ها در اختیاز خانواده‌هایی بوده که جهت تولید غذا و دیگر محصولات به دام خود وابسته‌اند (پوست، پشم). این دام‌ها همچنین با فراهم آوری کود باعث تضمین غذای دام و آسان سازی کشت محصولات (مخصوصا ذرت) میشوند. گوسفند و بز نقش بسیار مهمی در زندگی و امنیت غذایی قشر فقیر جامعه بازی کرده و این بیماری می‌تواند تاثیر بسیار مخربی بر زندگی آن‌ها گذارد. وابستگی به دام طی 15 سال آینده دو برابر خواهد شد. این امر به دلیل افزایش جمعیت و نیازمندی به غذا و همچنین نیاز کشورهای در حال توسعه به دام می‌باشد.
برنامه جهانی کنترل و پیشگیری از PPR
سازمان IOE و FAO به صورت مشترک اقدام به کنترل و ریشه کنی بیماری بیماری طاعون نخشوارکننده یا ppr نوعی بیماری ویروسی بوده که توسط موربیلی ویروس ایجاد شده و در ارتباط نزدیکی با ویروس ریندرپست قرار دارد. این بیماری بز، گوسفند و برخی دیگر از نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی مانند شتر را درگیر میکند. این بیماری برای اولین بار در سال 1942 گزارش شد. PPR تحت شبکه‌های جهانی خود کرده‌اند. هدف از انجام این عمل استفاده از پتانسیل‌های سرویس‌های دامپزشکی جهت کنترل و ریشه کنی بیماری است. اهداف این طرح شامل ایجاد امنیت غذایی، بهبود سلامت انسان و دام، رشد اقتصادی، جلوگیری از فقر و فراهم‌سازی بستر درآمدزایی است.
استراتژی‌های سه مورد را پوشش می‌دهد:
1- یک رویکرد فنی، عاقلانه‌ای و پله‌ای (مرحله 1 الی 4) به منظور کنترل و پیشگیری بیماری
2- تقویت سرویس‌های دامپزشکی به منظور پشتیبانی‌های فنی
3- کنترل دیگر بیماری‌های دارای اولویت در نشخوارکننده کوچک به منظور افزایش تاثیر ریشه کنی طاعون نشخوارکننده
رویکرد پله‌ای و هوشمندانه
چهار مرحله در پاسخ به مجموعه مراحلی که به منظور کاهش ریسک اپیدمیولوژیکی و افزایش سطح کنترل و پیشگیری طراحی شده است. مراحل از مرحله‌ی 1، زمانی که موقعیت اپیدمیولوژیکی خاص در حال بررسی است، تا مرحله چهار که در آن کشور شواهد عدم وجود ویروس را ارائه می‌دهد طراحی شده است. اگر کشوری هیچ داده اپیدمیولوژیکی نداشته باشد زیر مرحله یک در نظر گرفته میشود و اگر OIE کشور را عاری از ویروس مورد نظر اعلام کند بالاتر از مرحله چهار در نظر گرفته میشود.
مرحله یک: ارزیابی وضعیت بیماری
مرحله دو: کنترل بیماری
مرحله سه: ریشه کنی بیماری
مرحله چهار: برنامه‌های پس از ریشه کنی
واکسیناسیون
تجربه ریشه کنی جهانی ریندرپست نشان داد که واکسیناسیون و ایجاد ایمنی در حیوانات یکی از مهمترین عوامل جهت مقابله با بیماری طاعون نخشوارکننده یا ppr نوعی بیماری ویروسی بوده که توسط موربیلی ویروس ایجاد شده و در ارتباط نزدیکی با ویروس ریندرپست قرار دارد. این بیماری بز، گوسفند و برخی دیگر از نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی مانند شتر را درگیر میکند. این بیماری برای اولین بار در سال 1942 گزارش شد. در مراحل 2 و 3 محسوب میشود. باید توجه داشته باشید که موفقیت در واکسیناسیون به عوامل مختلفی بستگی دارد:
- کیفیت واکسن: استفاده از واکسن با کیفیت بالا بسیار مهم است. استفاده از سویه مناسب جهت تولید واکسن زنده و تخفیف حدت یافته و همچنین استفاده از اپی توپ‌های ایمنی‌زا در واکسن‌های نوترکیب از نکات بسیار مهم است. همچنین واکسن مورد نظر باید ایمنی زایی طولانی داشته باشد به صورتی که فرصت کافی جهت واکسیناسیون کافی تمامی دام‌ها وجود داشته باشد.
- رعایت زنجیره سرد (از تولید تا مصرف): عدم رعایت زنجیره سرد باعث غیر فعال شدن واکسن‌ها و عدم ایمنی‌زایی واکسن می‌گردد.
- تخمین مناسب واکسن مورد نیاز: جهت ایجاد ایمنی گله‌ای و یا ایمنی کامل علیه یک بیماری باید تعداد مشخصی از دام‌ها واکسینه گردند. به همین دلیل میزان واکسن در دسترس باید کافی باشد و تمامی دام‌های بالای 3 ماه علیه بیماری واکسینه شوند. حداقل 70 درصد جمعیت در سطح گله، یک منطقه جغرافیایی و فارم باید علیه بیماری واکسینه شوند.
امنیت زیستی
رعایت امنیت زیستی جهت جلوگیری از نواع بیماری‌های عفونی موثر است. مخصوصا در زمان اپیدمی بیماری خاص اهمیت ویژه‌ای پیدا میکند. راه اصلی انتقال بیماری طاعون نخشوارکننده یا ppr نوعی بیماری ویروسی بوده که توسط موربیلی ویروس ایجاد شده و در ارتباط نزدیکی با ویروس ریندرپست قرار دارد. این بیماری بز، گوسفند و برخی دیگر از نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی مانند شتر را درگیر میکند. این بیماری برای اولین بار در سال 1942 گزارش شد. از طریق ذرات آئروسل بین دام صورت می‌گیرد. به علت آنکه عامل بیماری بیرون از بدن غیر فعال میشود انتقال مستقیم نامحتمل است اما غیر ممکن است. معمولا انتقال بیماری به مسافت‌های طولانی از طریق دام بیمار صورت می‌پذیرد. همچنین انتقال درون یک گله علاوه بر انتقال فردی از طریق انتقال از طریق آبشخور و تجهزات آلوده و یا ناقلین دیگر (دامدار) منتقل می‌گردد. به همین دلیل ضدعفونی تجهیزات، سطوح و آب آشامیدنی می‌تواند نرخ شیوع را کاهش دهد.
نقاط کنترلی مهم امنیت زیستی
حوضچه‌های ضدعفونی
حوضچه ضدعفونی چرخ خودرو: چرخ خودروهای حمل دام و نهاده‌ها یکی از آلوده‌ترین سطوح محسوب شده که به طور اختصاصی آلودگی‌های کلستردیایی و اسپورهای قارچی را به فارم وارد می‌کنند. حوضچه‌های ضدعفونی خودرو با ضدعفونی چرخ خودرو از انتقال آلودگی به فارم جلوگیری میکند.
Desogerme Microchoc GBD: این محصول با غلظت 2 درصد در حوضچه‌ها استفاده میشود. این محصول علاوه بر خاصیت اسپورکشی و قارچ کشی قوی به دلیل وجود ترکیبات چهارتایی نسل پنجم و گلوترآلدئید با فرمولاسیون ویژه در حضور ترکیبات آلی اثربخشی خود را حفظ خواهد نمود. همچنین برخلاف محصولات مشابه داخلی و وارداتی طیف دمایی اثربخشی این محصول از 4 درجه سانتی‌گراد تا بیش از 30 درجه سانتی گراد است. برای حوضچه‌های ضدعفونی چرخ خودرو که مقادیر بالایی از ترکیبات آلی وارد آن میشود و در معرض شرایط محیطی متفاوتی (دما) قرار دارند بهترین گزینه است.
Zix Virox: این محصول که با غلظت 0.8 درصد در حوضچه‌های ضدعفونی چرخ خودرو مصرف می‌گردد. اگر به دلایل خاصی نیازمند عملکرد بسیار باشید از محصول Zix Virox استفاده کنید. این محصول کمتر از 1 دقیقه تمامی عوامل پاتوژن را از بین خواهد برد.
ضدعفونی آبشخور
یکی از مهمترین عواملی که باعث موربیدیتی بالای بیماری طاعون نخشوارکننده یا ppr است، نوعی بیماری ویروسی بوده که توسط موربیلی ویروس ایجاد شده و در ارتباط نزدیکی با ویروس ریندرپست قرار دارد. این بیماری بز، گوسفند و برخی دیگر از نشخوارکنندگان کوچک اهلی و وحشی مانند شتر را درگیر میکند. این بیماری برای اولین بار در سال 1942 گزارش شد. و افزایش درگیری در گله میشود انتقال عامل بیماری از طریق آبشخور و آب آشامیدنی است. جهت ضدعفونی آبشخور و آب آشامیدنی نیازمند محصولی هستیم که قابل مصرف در آب آشامیدنی باشد و برای حیوان توکسیسیتی نداشته باشد. این امر در محصولات تولید شده در اتحادیه اروپا با PT05 نشان داده میشود.
Aquazix Plus Ag: این محصول بر پایه هیدروژن پراکسید و نانو ذرات نقره بوده که آب آشامیدنی و آبشخور را ضدعفونی میکند. همچنین به دلیل پایدارکننده‌ی ویژه‌ی این محصول، سرعت تجزیه واکنش کاهش پیدا کرده و حیوان اکسیژن فعال مصرف میکند. علاوه بر اینکه هیچ تاثیر منفی بر فلور گوارشی نشخوارکننده ندارد، در دوز توصیه شده هیچ گونه توکسیسیتی برای حیوان نخواهد داشت.
یک دیدگاه